4 april 2018
Edsco de Heus
Het is net een veenbrandje, de vraag of print verdwijnt of niet. Links en rechts steekt die vraag voortdurend de kop op
Het is net een veenbrandje, de vraag of print verdwijnt of niet. Links en rechts steekt die vraag voortdurend de kop op. Grofweg tekenen zich doorgaans drie kampen af. De nostalgen met een rotsvast geloof in de revival van print. De digi-diehards die de totale ondergang van print voorspellen, motiefjes op toiletpapier daargelaten. En dan is er nog een groep die propageert dat het allemaal naast elkaar zal blijven bestaan. Wie het weet mag het zeggen.
Het aardige van een kristallen bol, is dat iedereen precies dat ziet wat hij gelooft te zien, niet meer en niet minder. Valt er dan helemaal niets te voorspellen over hoe de toekomst van gedrukte media eruit gaat zien? Nee, niets. We kunnen hoogstens wat feiten op een rijtje zetten die helpen genuanceerd verschillende scenario’s af te wegen. Zo maar wat berichten die me zijn opgevallen.
Ik denk dat de digitale storm aan kracht heeft kunnen winnen omdat het economisch de laatste jaren niet mee zat. ING ging in 2012 over op een digitaal personeelsblad en bespaarde 75% op de kosten van druk en de mondiale distributie. 30% van de ING’ers lezen nu het digitale blad ook daadwerkelijk en blijven er 5 minuten in hangen. Gegevens over het leesgedrag van het papieren exemplaar ontbreken helaas, zodat het lastig is om de cijfers in perspectief te plaatsen. Zo op het eerste gezicht lijkt mij het beperkte bereik toch een probleem.
Uiteindelijk gaat het erom wat werkt, en wat niet. Print zal daar altijd een rol in blijven spelen. Het heeft eigen specifieke gebruiksmogelijkheden die appelleren aan hoe onze hersens werken. En daar valt bitter weinig aan te veranderen.