4 januari 2018
Social media, het lijkt zo makkelijk: even een tweetje van minder dan 140 tekens tikken en verzenden. Ja, de berichtjes zijn inderdaad kort en het medium is razendsnel, maar daardoor gaat het alleen maar sneller mis. Think before you tweet.
Door studie en werk ben ik inmiddels behoorlijk gehecht geraakt aan nieuwe media. Zo erg zelfs dat toen bij de laatste telefoonupdate mijn agenda niet meteen laadde, er een paniekerig piepgeluidje uit mijn keel ontsnapte. Hoe meer ik werk met apps en social media, hoe meer mogelijkheden en kansen ik zie. Maar het wordt ook steeds duidelijker waar het mis kan gaan. Begin je als bedrijf aan nieuwe media, dan moet je weten wat je níet moet doen.
Het klinkt heel logisch. Veel mensen hebben toegang tot internet; zet je dus iets openbaar online, dan kunnen potentieel miljoenen mensen het zien. Maar achter onze eigen computer zitten met het vertrouwde kopje koffie terwijl je niet kunt zien wie ons in de gaten houdt, voelt juist vaak onpersoonlijk. Daardoor vergeet je wat voor bereik berichten kunnen hebben. En dan is het soms bijzonder onhandig als je niet van te voren hebt nagedacht over de mogelijke gevolgen van een post.
Een bekend voorbeeld komt van zangeres Trijntje Oosterhuis. Tijdens de nationale hulpactie voor de Filipijnen eind vorig jaar riep ze op om haar Facebookpost te liken. Voor elke like zou ze een euro storten aan giro 555. In no time kreeg ze meer dan 250.000 likes en verwijderde Oosterhuis het bericht. Ze had het bereik van haar post duidelijk onderschat. Ook als professional met online volgers of als bedrijf met een hoop likes komen je berichten niet alleen bij je eigen online vrienden terecht. Zij kunnen de berichten weer delen met hun vrienden, en die weer met hun vrienden…(Dat is vaak ook de bedoeling.)
Ananas
Een ander mooi voorbeeld is een tweet van misdaadverslaggever Peter R. De Vries
Zet je zoiets persoonlijk op Twitter, dan lijkt me dat geen probleem. (Hoewel je dan misschien hoge eisen stelt aan ‘fictieve’ series, maar dat terzijde.) Peter R. De Vries heeft alleen geen ‘persoonlijk’ account. Zijn account wordt namelijk vooral gevolgd door mensen die hem kennen vanuit zijn openbare functie. En veel volgers staken dan ook direct de draak met zijn tweet:
Ook een recentelijke tweet van een wijkagent over zijn nieuwe dienstwapen kwam slecht over.
De man had het leuk bedoeld, maar werd snel teruggefloten door de communicatieafdeling van zijn korps. Wat grappig lijkt en bij een specifieke doelgroep ook goed valt, werkt niet altijd goed op zoiets breeds als het internet. De tweet werd trouwens verwijderd, maar is dus nog altijd online terug te vinden. Net als de meeste online missers. The net never forgets.
Meestal is het een gouden tip op social media: inspelen op de actualiteiten. De NS dacht op 8 maart goed na over Internationale Vrouwendag, maar had misschien iets langer aan de formulering van hun Facebookpost moeten werken. Veel Nederlanders associëren ‘stilstaan’ en de NS toch vooral met, eh, andere dingen.
De HEMA sloeg deze week nog de plank mis met een voorgeprogrammeerde tweet die moest aansluiten bij het festival Pinkpop.
De tweet kwam tijdens Pinkpop echter pijnlijk over, gezien het noodweer en het afgegeven weeralarm (#coderood). Er was sprake van het eventueel ontruimen van de campings en het festival werd platgebeld door bezorgde ouders. Houdt vooraf geplande tweets dus goed in de gaten en verwijder ze als ze bij nader inzien toch niet zo toepasselijk meer zijn.
Ik plaats – zeker voor bedrijven – pas een bericht wanneer ik er minstens een paar minuten over heb nagedacht. En hoe meer van de bovenstaande missers ik tegenkom, hoe langer die bedenktijd wordt. Better safe than sorry. Maak je toch een keer een fout? Ach, kan gebeuren. Na een week zijn de meeste mensen dat al lang weer vergeten. Tenzij iemand er vervolgens een blog over schrijft, natuurlijk…